زهرای حزین، ز گرد راه آمده بود
جبریل، غریق اشک و آه آمده بود
ای ناب‌ترین معانی واژۀ خوب
ای جوشش خون گرمتان شهر آشوب
گفتند: که تا صبح فقط یک راه است
با عشق فقط فاصله‌ها کوتاه است
خاموش ولی غرق ترنّم بودی
در خلسۀ عاشقانه‌ات گُم بودی
کی می‌رود آن بهار خونین از یاد
سروی که برافراشته بیرق در باد
شاید که برای تعزیت می‌آید
تشییع تو را به تسلیت می‌آید
خوش باد دوباره یادی از جنگ شده‌ست
دریاچۀ خاطرات خون‌رنگ شده‌ست
از زخم شناسنامه دارند هنوز
در مسجد خون اقامه دارند هنوز
گفتم که: دلت؟ گفت: لبالب ز امید
گفتم: سخنت؟ گفت: شعار توحید
خورشید به خون نشسته‌ام، آه! رسید
آهِ منِ دلشکسته تا ماه رسید
در نام رقیه، فاطمه پنهان است
از این دو، یکی جان و یکی جانان است
