کنار پنجرهفولاد، گریه مغتنم است
در این حریم برای تو گریه محترم است
ای تیر مرا به آرزویم برسان
یعنی به برادر و عمویم برسان
در قبلهگه راز فرود آمد ماه
یا زادگه علی بود بیتالله
آن نور همیشه منجلی فاطمه است
سرّ ابدی و ازلی فاطمه است
ای آسمان رها شده در بیقراریات
خورشید رنگ باخته از شرمساریات
رمضان آمد و دارم خبری بهتر از این
مژدهای دیگر و لطف دگری بهتر از این
چون فاطمه مظهر خدای یکتاست
انوار خدا ز روی زهرا پیداست
اى جوهر عقل! عشق را مفهومی
همچون شب قدر، قدر نامعلومی
دُرّ یتیمم و به صدف گوهرم ببین
در بحر عشق، گوهر جانپرورم ببین
فروغ چهرۀ خوبان، شعاع طلعت توست
کمال حُسن تو، مدیون این ملاحت توست
دنیاست چو قطرهای و دریا، زهرا
کی فرصت جلوه دارد اینجا زهرا؟