و کاش مرد غزلخوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
ای صفت خاص تو واجب به ذات
بسته به تو سلسلۀ ممکنات
به کعبه رفتم و زآنجا هوای کوی تو کردم
جمال کعبه تماشا به یاد روی تو کردم...
تا آسمانت را کمی در بر بگیرد
یک شهر باید عشق را از سر بگیرد
هر دم از دامن ره، نوسفری میآمد
ولی این بار دگرگون خبری میآمد
سلامٌ علی آل طاها و یاسین
سلامٌ علی آل خَیرِ النَّبِیِّین
این چندمین نامهست بابا مینویسم؟
هر چند یادت نیست امّا مینویسم
هجده بهار رفت زمین شرمسار توست
آری زمین که هستی او وامدار توست