تو را کشتند آنها که کلامت را نفهمیدند
خودت سیرابشان کردی مرامت را نفهمیدند
سکه شدن و دو رو شدن آسان است
آلودۀ رنگ و بو شدن آسان است
در عشق دوست از سر جان نیز بگذریم
در یک نفَس ز هر دو جهان نیز بگذریم
ما دل برای دوست ز جان برگرفتهایم
چشم طمع ز هر دو جهان برگرفتهایم...
پیوستگان عشق تو از خود بریدهاند
الفت گرفته با تو و از خود رمیدهاند
ندیدم چون محبتهای مادر
فدای شأن بیهمتای مادر
رفتی سبد سبد گل پرپر بیاوری
مرهم برای زخم كبوتر بیاوری