یک روز شبیه ابرها گریانم
یک روز چنان شکوفه‌ها خندانم
از لحظه‌های آخرت چیزی نمی‌گویم
از پیکرت از پیکرت چیزی نمی‌گویم
سجاد! ای به گوشِ ملائک، دعای تو
شب، خوشهچینِ خلوت تو با خدای تو
وقت وداع فصل بهاران بگو حسین
در لحظه‌های بارش باران بگو حسین
پای در ره که نهادید افق تاری بود
شب در اندیشۀ تثبیت سیه‌کاری بود...
شَمَمتُ ریحَکَ مِن مرقدِک، فَجَنَّ مشامی
به کاظمین رسیدم برای عرض سلامی
ای پر سرود با همۀ بی‌صدایی‌ات
با من سخن بگو به زبان خدایی‌ات
تاریخ عاشورا به خون تحریر خواهد شد
فردا قلم‌ها تیغۀ شمشیر خواهد شد
ایرانم! ای از خونِ یاران، لاله‌زاران!
ای لاله‌زارِ بی خزان از خونِ یاران!
آیا چه دیدی آن شب، در قتلگاه یاران؟
چشم درشت خونین، ای ماه سوگواران!...
دری که بین تو و دشمن است خیبر نیست
وگرنه مثل علی هیچ‌کس دلاور نیست
ای ریخته نسیم تو گل‌های یاد را
سرمست کرده نفحهٔ یاد تو باد را
