ماه پیش روی ماهش رخصت تابش نداشت
ابر بی لطف قنوتش برکت بارش نداشت
جرعه جرعه غم چشید و ذره ذره آب شد
آسمان شرمنده از قدّ خم مهتاب شد
اگر چه خانه پر از عکس و نام و نامۀ توست
غریب شهری و زخمت شناسنامۀ توست
این روزها چقدر شبیه ابوذرند
با سالهای غربت مولا برادرند
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
هشدار! گمان بینیازی نکنیم
با رنگ و درنگ، چهرهسازی نکنیم