از فرّ مقدم شه دین، ختم اوصیا
آفاق، با بَها شد و ایّام، با صفا
خدایا رحمتی در کار من کن
به لطف خود هدایت یار من کن
یارب به حق منزلت و جاه مصطفی
آن اشرف خلائق و خاتم به انبیا
اى بسته بر زيارت قدّ تو قامت، آب
شرمندهٔ محبّت تو تا قيامت، آب
این آستان كه هست فلك سایهافكنش
خورشید شبنمیست به گلبرگ گلشنش