همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
کسی محبت خود یا که برملا نکند
و یا به طعنه و دشنام اعتنا نکند
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
اى بسته بر زيارت قدّ تو قامت، آب
شرمندهٔ محبّت تو تا قيامت، آب
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من
خانههای آن کسانی میخورد در، بیشتر
که به سائل میدهند از هرچه بهتر بیشتر
این آستان كه هست فلك سایهافكنش
خورشید شبنمیست به گلبرگ گلشنش