تماشا کن تکان شانهها را
حکایت کن غم پروانهها را
سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
آوای نسیم و باد و باران
آهنگ قشنگ آبشاران
کاش تا لحظۀ مردن به دلم غم باشد
محفل اشک برای تو فراهم باشد
بحث روز است صحبت از غم تو
سرخ مانده هنوز پرچم تو
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
اجازه هست کنار حرم قدم بزنم
برای شعر سرودن کمی قلم بزنم
دیدی که چگونه من شهید تو شدم
هنگام نماز، رو سفید تو شدم
در سینه اگرچه التهابی داری
برخیز برو! که بخت نابی داری