چه رنجها که به پیشانی تو دیده نشد
که غم برای کسی جز تو آفریده نشد
بحث روز است صحبت از غم تو
سرخ مانده هنوز پرچم تو
اجازه هست کنار حرم قدم بزنم
برای شعر سرودن کمی قلم بزنم
در راه تو مَردُمَت همه پر جَنَماند
در مکتب عشق یکبهیک همقسماند
دیدی که چگونه من شهید تو شدم
هنگام نماز، رو سفید تو شدم
هرگز نه معطل پر پروازند
نه چشم به راه فرصت اعجازند