تا چند اسیر رنگ و بو خواهی شد؟
چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد؟
میرسد پروانهوار آتشبهجانِ دیگری
این هم ابراهیمِ دیگر در زمانِ دیگری!
به نام خداوند بالا و پست
كه از هستیاَش هست شد، هر چه هست...
با حسرت و اشتیاق برمیخیزد
هر دستِ بریده، باغ برمیخیزد