ایران! پر از آیینه و لبخند بمانی
همسایۀ خورشید چو «الوند» بمانی
میرسد پروانهوار آتشبهجانِ دیگری
این هم ابراهیمِ دیگر در زمانِ دیگری!
با حسرت و اشتیاق برمیخیزد
هر دستِ بریده، باغ برمیخیزد
چه جانماز پی اعتكاف بر دارد
چه ذوالفقار به عزم مصاف بر دارد