شب شاهد چشمهای بیدار علیست
تاریخ در آرزوی تکرار علیست
و کاش مرد غزلخوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
بیا که عزم به رفتن کنیم اگر مَردیم
بیا دوباره به شبهای کوفه برگردیم
تا آسمانت را کمی در بر بگیرد
یک شهر باید عشق را از سر بگیرد
دیدیم در آیینۀ سرخ محرمها
پر میشوند از بیبصیرتها، جهنمها
این چندمین نامهست بابا مینویسم؟
هر چند یادت نیست امّا مینویسم
هجده بهار رفت زمین شرمسار توست
آری زمین که هستی او وامدار توست
شراره میکشدم آتش از قلم در دست
بگو چگونه توان برد سوی دفتر دست؟