آیینه، اشکِ کودکان؛ قرآن، علیاصغر
ای مشک! در سینه نمیگنجد دلم دیگر
بیا که عزم به رفتن کنیم اگر مَردیم
بیا دوباره به شبهای کوفه برگردیم
فکری به حال ماهی در التهاب کن
بابا برای تشنگی من شتاب کن
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من
این بار، بار حج خود را مختصر برداشت
آن قدر که گویا فقط بال سفر برداشت
«با هر قدم سمت حرم لبیک یا زینب
در عشق سر میآورم لبیک یا زینب...»
شراره میکشدم آتش از قلم در دست
بگو چگونه توان برد سوی دفتر دست؟