سحر در حسرت دیدار تو چون ماه خواهد رفت
غروب جمعهای در ازدحام آه خواهد رفت
دیر شد دیر و شب رسید به سر
یارب! امشب نکوفت حلقه به در
کعبه اسم تو، منا اسم تو، زمزم اسم توست
ندبه اسمِ تو، شفا اسم تو، مرهم اسم توست
جاده در پیش بود و بیوقفه
سوی تقدیر خویش میرفتیم
با پای سر به سِیْر سماوات میرویم
احرام بستهایم و به میقات میرویم
عالم از شور تو غرق هیجان است هنوز
نهضتت مایهٔ الهام جهان است هنوز
روشن از روی تو آفاق جهان میبينم
عالم از جاذبهات در هيجان میبينم