دیشب میان پنجرهها صحبت تو بود
حرف از دل غریب من و غیبت تو بود
در این حریم هر که بیاید غریب نیست
هرکس که دلشکسته بُوَد بینصیب نیست
چشمم به هیچ پنجره رغبت نمیکند
جز با ضریح پاک تو صحبت نمیکند
برخیز سحر ناله و آهی میکن
استغفاری ز هر گناهی میکن
تا نیست نگردی، رهِ هستت ندهند
این مرتبه با همتِ پستت ندهند
حاجی به طواف کعبه اندر تک و پوست
وَز سعی و طواف هرچه کردهست، نکوست
نور فلک از جبین تابندۀ اوست
سرداریِ کائنات زیبندۀ اوست
روشنتر از تمام جهان، آسمان تو
باغ ستارههاست مگر آستان تو؟
الهی الهی، به حقّ پیمبر
الهی الهی، به ساقی کوثر