همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
امشب ز غم تو آسمان بیماه است
چشم و دل ما قرین اشک و آه است
برخیز سحر ناله و آهی میکن
استغفاری ز هر گناهی میکن
تا نیست نگردی، رهِ هستت ندهند
این مرتبه با همتِ پستت ندهند
حاجی به طواف کعبه اندر تک و پوست
وَز سعی و طواف هرچه کردهست، نکوست
کسی محبت خود یا که برملا نکند
و یا به طعنه و دشنام اعتنا نکند
نور فلک از جبین تابندۀ اوست
سرداریِ کائنات زیبندۀ اوست
همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
خانههای آن کسانی میخورد در، بیشتر
که به سائل میدهند از هرچه بهتر بیشتر
الهی الهی، به حقّ پیمبر
الهی الهی، به ساقی کوثر