نمردهاند شهیدان که ماه و خورشیدند
که کشتگان وطن، زندگان جاویدند
امشب ز غم تو آسمان بیماه است
چشم و دل ما قرین اشک و آه است
گر به چشم دل جانا، جلوههای ما بینی
در حریم اهل دل، جلوۀ خدا بینی
این پرچمی که در همه عالم سرآمد است
از انقلاب کاوۀ آهنگر آمدهست
آزادگی ز منّت احسان رمیدن است
قطع امید، دست طلب را بریدن است
پیری رسید و مستی طبع جوان گذشت
ضعف تن از تحمّل رطل گران گذشت