ابرازِ دوستی، به حقیقت زیارت است
آری مرامِ اهل محبت، زیارت است
دیشب میان پنجرهها صحبت تو بود
حرف از دل غریب من و غیبت تو بود
چشمم به هیچ پنجره رغبت نمیکند
جز با ضریح پاک تو صحبت نمیکند
باز هم اربعین رسیده بیا
باز هم از تو بیخبر ماندم
بیهوده مکن شکایت از کار جهان
اسرار نمیشوند همواره عیان
کیست این حنجرۀ زخمیِ تنها مانده؟
آن که با چاه در این برهه هم آوا مانده
آمیخته چون روح در آب و گل ماست
همواره مقیم دل ناقابل ماست
هر منتظری که دل به ایمان دادهست
جان بر سر عشق ما به جانان دادهست
قلبی که در آن، نور خدا خواهد بود
در راه یقین، قبلهنما خواهد بود
هرچند در شهر خودت تنهایی ای قدس
اما امید مردم دنیایی ای قدس
در ماه خدا که فصل ایمان باشد
باید دل عاشقان، گلافشان باشد