امشب ز غم تو آسمان بیماه است
چشم و دل ما قرین اشک و آه است
در این حریم هر که بیاید غریب نیست
هرکس که دلشکسته بُوَد بینصیب نیست
اذانی تازه کرده در سرم حسّ ترنم را
ندای ربّنا را، اشک در حال تبسم را
برخیز اگر اهل غم و دردی تو
باید که به اصل خویش برگردی تو