تماشا کن تکان شانهها را
حکایت کن غم پروانهها را
آوای نسیم و باد و باران
آهنگ قشنگ آبشاران
بیان وصف تو در واژهها نمیگنجد
چرا که خواهر صبری و دختر نوری
کاش تا لحظۀ مردن به دلم غم باشد
محفل اشک برای تو فراهم باشد
ما خانه ز غیر دوست پیراستهایم
از یُمن غدیر محفل آراستهایم
در سینه اگرچه التهابی داری
برخیز برو! که بخت نابی داری
اینان که به شوق تو بهراه افتادند
دلسوختگان صحن گوهرشادند
فکری به حال ماهی در التهاب کن
بابا برای تشنگی من شتاب کن
این بار، بار حج خود را مختصر برداشت
آن قدر که گویا فقط بال سفر برداشت
«با هر قدم سمت حرم لبیک یا زینب
در عشق سر میآورم لبیک یا زینب...»