و کاش مرد غزلخوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
این روزها چقدر شبیه ابوذرند
با سالهای غربت مولا برادرند
این چندمین نامهست بابا مینویسم؟
هر چند یادت نیست امّا مینویسم
هشدار! گمان بینیازی نکنیم
با رنگ و درنگ، چهرهسازی نکنیم
ما دامن خار و خس نخواهیم گرفت
پاداش عمل ز کس نخواهیم گرفت
روشنتر از تمام جهان، آسمان تو
باغ ستارههاست مگر آستان تو؟