عارف وسط خطابۀ توحیدش
زاهد بعد از نماز پرتردیدش
ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
نه از جرم و عقاب خود میترسم
نه از کمیِ ثواب خود میترسم
نه از سر درد، سینه را چاک زدیم
نه با دل خود، سری به افلاک زدیم
بیخواب پی همنفسی میگردد
بیتاب پی دادرسی میگردد
نه لاله بوی خوش مستی از سبوی تو دارد،
هزار کاسه از این باغ رو به سوی تو دارد
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد