خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
فرو میخورد بغض در گلو را
عقب میزد پَرِ هر چه پتو را
چه خوش باشد که راه عاشقی تا پای جان باشد
خصوصاً پای فرزند علی هم در میان باشد
زره پوشیده از قنداقه، بیشمشیر میآید
شجاعت ارث این قوم است، مثل شیر میآید
وضو گرفتهام از بهت ماجرا بنویسم
قلم به خون زدهام تا كه از منا بنویسم