هميشه بازی دنيا همين نمیماند
بساط غصب در آن سرزمين نمیماند
قصد کجا کرده یل بوتراب؟
خُود و سپر بسته چرا آفتاب؟
از لحظۀ پابوس، بهتر، هيچ حالی نيست
شيرينیِ اين لحظهها در هر وصالی نيست
کنار دل و دست و دریا، اباالفضل
تو را دیدهام بارها، یا اباالفضل
عاشقان را سر شوريده به پيكر عجب است
دادن سر نه عجب، داشتن سر عجب است!
رفتم من و، هوای تو از سر نمیرود
داغ غمت ز سینهٔ خواهر نمیرود
جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم
پیغمبر درد بود و همدرد نداشت
از کوفه بهجز خاطرهای سرد نداشت