علی را ذاتِ ایزد میشناسد
اَحد را درکِ احمد میشناسد
بیان وصف تو در واژهها نمیگنجد
چرا که خواهر صبری و دختر نوری
پا گرفته در دلم، آتشی پنهان شده
بند بندم آتش و سینه آتشدان شده
دریای عطش، لبان پر گوهر تو
گلزخم هزار خنجر و حنجر تو
کنار دل و دست و دریا، اباالفضل
تو را دیدهام بارها، یا اباالفضل
اینان که به شوق تو بهراه افتادند
دلسوختگان صحن گوهرشادند
جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم
تا لوح فلق، نقش به نام تو گرفت
خورشید، فروغ از پیام تو گرفت