گل کرده در ردیف غزلهای ما حسین
شوری غریب داده به این بیتها حسین
شنیده بود که اینبار باز دعوت نیست
کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست
نه لاله بوی خوش مستی از سبوی تو دارد،
هزار کاسه از این باغ رو به سوی تو دارد
پس از قرنها فاصله تا علی
نشستهست در خانه تنها، علی
ما دامن خار و خس نخواهیم گرفت
پاداش عمل ز کس نخواهیم گرفت