سحر در حسرت دیدار تو چون ماه خواهد رفت
غروب جمعهای در ازدحام آه خواهد رفت
دوباره لرزش دست تو بیشتر شده است
تمام روز تو در این اتاق سر شده است
تا باد مرکبیست برای پیام تو
با هر درخت زمزمهوار است نام تو
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من