پدر! آخر چرا دنیا به ما آسان نمیگیرد؟
غروب غربت ما از چه رو پایان نمیگیرد؟
سال جدید زیر همین گنبد کبود
آغاز شد حکایتمان با یکی نبود
کربلای عمر هرکس بیگمان خواهد رسید
روز عاشورای ما هم یک زمان خواهد رسید
آنسو نگران، نگاه پیغمبر بود
خورشید، رسول آه پیغمبر بود