جز تو ای کشتۀ بیسر که سراپا همه جانی
کیست کز دادن جانی بخرد جان جهانی
سکه شدن و دو رو شدن آسان است
آلودۀ رنگ و بو شدن آسان است
ای که به عشقت اسیر، خیلِ بنیآدماند!
سوختگان غمت، با غم دل خُرّماند
حمد سزاوارِ آن خدای توانا
کآمده حمدش ورای مُدرِک دانا
ای ولی عصر و امام زمان
ای سبب خلقت کون و مکان
رفتی سبد سبد گل پرپر بیاوری
مرهم برای زخم كبوتر بیاوری
قامتت را چو قضا بهر شهادت آراست
با قضا گفت مشیت که: قیامت برخاست...
زندهٔ جاوید کیست؟ کشتهٔ شمشیر دوست
کآب حیات قلوب در دم شمشیر اوست