ایران! پر از آیینه و لبخند بمانی
همسایۀ خورشید چو «الوند» بمانی
شب شاهد چشمهای بیدار علیست
تاریخ در آرزوی تکرار علیست
کنار دل و دست و دریا، اباالفضل
تو را دیدهام بارها، یا اباالفضل
ای تا به قیامت علم فتح تو قائم
سلطان دو عالم، علی موسی کاظم
دیدیم در آیینۀ سرخ محرمها
پر میشوند از بیبصیرتها، جهنمها
جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم