بادها عطر خوش سیب تنش را بردند
سوختند و خبر سوختنش را بردند
این چشم‌ها برای كه تبخیر می‌شود؟
این حلقه‌ها برای چه زنجیر می‌شود؟
اسیر هجرت نورم که ذرّه همدم اوست
گل غریب نوازم که گریه شبنم اوست
اگرچه داد به راهِ خدای خود سر را
شکست حنجر او خنجر ستمگر را
چون لاله به ساحت چمن می‌سوزم
با یاد تو پاره پاره تن می‌سوزم
