خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
سنگها آینهها نام تو را میخوانند
اهل دل، اهل صفا، نام تو را میخوانند...
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
اهل دل را شد نصیب از لطف جانان، اعتکاف
فیض حق باشد برای هر مسلمان، اعتکاف
لب خشک و داغی که در سینه دارم
سبب شد که گودال یادم بیاید
باز گویا هوای دل ابریست
باز درهای آسمان باز است