خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
حوادث: آتش و، ما: خار و، غم: دود و، سرا: بی‌در
از آن روزم سیه، دل تیره، لب خشک است و مژگان تر
شرط محبت است به‌جز غم نداشتن
آرام جان و خاطر خرم نداشتن
بیا که شیشه قسم می‌دهد به عهد کهن
که توبه بشکن، این‌بار هم به گردن من
ای رسول خدای را همدم!
در حریم رسالتش مَحرم
ميان غربت دستان مکه سر بر کرد
مُحمّد عربى، مکه را منوّر کرد
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
ای بانویی که زنده شد عصمت به نام تو
پیک خداست حامل عرض سلام تو
