بر قرار و در مدارِ باوفایی زیستی
ای که پیش از کربلا هم کربلایی زیستی
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بیحساب پیدا شد
بوی خداست میوزد از جانبِ یمن
از یُمنِ عشق رایحهاش میرسد به من
نشان در بینشانیهاست، پس عاشق نشان دارد
شهید عشق هر کس شد مکانی لامکان دارد
مدینه حسینت کجا میرود؟
اگر میرود، شب چرا میرود؟
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما