تا چند اسیر رنگ و بو خواهی شد؟
چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد؟
خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
ای عشق! کاری کن که درماندند درمانها
برگرد و برگردان حقیقت را به ایمانها
اذانی تازه کرده در سرم حسّ ترنم را
ندای ربّنا را، اشک در حال تبسم را
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است