آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
الهی بهر قربانی به درگاهت سر آوردم
نه تنها سر، برایت بلکه از سر بهتر آوردم
این زن که از برابر طوفان گذشته بود
عمرش کنار حضرت باران گذشته بود