می‌گوید از شکستن سرو تناورش
این شیرزن که مثل پدر، مثل مادرش...
زنی شبیه خودش عاشق، زنی شبیه خودش مادر
سپرده بر صف آیینه دوباره آینه‌ای دیگر
دین را حرمی‌ست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
قرآن که کلام وحده الا هوست
آرامش جان، شفای دل‌ها، در اوست
گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی
از ما اگر پیشش شکایت کرده باشی
