موسایی و صد جلوه به هر طور کنی
هر جا گذری، حکایت از نور کنی
در سکوتی لبالب از فریاد گوشه چشمی به آسمان دارد
یک بغل بغض و تاول و ترکش، یک بغل بغض بیکران دارد
احساس از هفت آسمان میبارد، احساس
بوی گل سرخ است يا بوی گل ياس؟
هر دم از دامن ره، نوسفری میآمد
ولی این بار دگرگون خبری میآمد
از جوار عرش سرزد آفتاب دیگری
وا شد از ابوا به روی خلق، باب دیگری...
