یک بار رسید و بار دیگر نرسید
پرواز چنین به بام باور نرسید
اگرچه باغِ پر از لالۀ تو پرپر شد
زمین برای همیشه، شهیدپرور شد
ایرانم! ای از خونِ یاران، لالهزاران!
ای لالهزارِ بی خزان از خونِ یاران!
آیا چه دیدی آن شب، در قتلگاه یاران؟
چشم درشت خونین، ای ماه سوگواران!...
ای انتظارِ جاری ده قرن تا هنوز
بیتو غروب میشود این روزها هنوز
ازل برای ابد ملک لایزالش بود
چه فرق میکند آخر، که چند سالش بود
