وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار
درختان را دوست می‌دارم
که به احترام تو قیام کرده‌اند
ایرانم! ای از خونِ یاران، لاله‌زاران!
ای لاله‌زارِ بی خزان از خونِ یاران!
آیا چه دیدی آن شب، در قتلگاه یاران؟
چشم درشت خونین، ای ماه سوگواران!...
چو موج از سفر ماهتاب می‌آید
از آب و آینه و آفتاب می‌آید
