می‌گوید از شکستن سرو تناورش
این شیرزن که مثل پدر، مثل مادرش...
درختان را دوست می‌دارم
که به احترام تو قیام کرده‌اند
این جاده که بی‌عبور باقی مانده
راهی‌ست که سمت نور باقی مانده
یک دفتر خون، شهادتین آوردند
از خندق و خیبر و حنین آوردند
زنی شبیه خودش عاشق، زنی شبیه خودش مادر
سپرده بر صف آیینه دوباره آینه‌ای دیگر
چو موج از سفر ماهتاب می‌آید
از آب و آینه و آفتاب می‌آید
گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی
از ما اگر پیشش شکایت کرده باشی
