عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
و کاش مرد غزل‌خوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
درختان را دوست می‌دارم
که به احترام تو قیام کرده‌اند
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده
چو موج از سفر ماهتاب می‌آید
از آب و آینه و آفتاب می‌آید
