عید آمده، هر کس پی کار خویش است
مینازد اگر غنی و گر درویش است
قدم در دفاع از حرم برندارد
سپاھی که تیغ دودَم برندارد
تن خاكی چه تصور ز دل و جان دارد؟
مگر این راه پر از حادثه پایان دارد؟
آن شب میان هالهای از ابر و دود رفت
روشنترین ستارهٔ صبح وجود رفت