گل کرده در ردیف غزلهای ما حسین
شوری غریب داده به این بیتها حسین
ما شیعۀ توایم دل شادمان بده
ویران شدیم، خانۀ آبادمان بده
تو کیستی که ز دستت بهار میریزد
بهار در قدمت برگ و بار میریزد
مرا به ابر، به باران، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش
دلم تنهاست، ماتم دارم امشب
دلی سرشار از غم دارم امشب
حرف تو به شعر ناب پهلو زده است
آرامش تو به آب پهلو زده است
باز باران است، باران حسینبنعلی
عاشقان، جان شما، جان حسینبنعلی