در دل بی‌خبران جز غم عالم غم نیست
در غم عشق تو ما را خبر از عالم نیست
ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
نی از تو حیات جاودان می‌خواهم
نی عیش و تَنعُّم جهان می‌خواهم
خداوندا به ذات کامل خویش
به دریاهای لطف شامل خویش
ای دوای درون خسته‌دلان
مرهم سینۀ شکسته‌دلان
ای وجود تو اصل هر موجود
هستی و بوده‌ای و خواهی بود
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
زیر بار کینه پرپر شد ولی نفرین نکرد
در قفس ماند و کبوتر شد ولی نفرین نکرد
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
