یک بار رسید و بار دیگر نرسید
پرواز چنین به بام باور نرسید
ای کاش مردم از تو حاجت میگرفتند
از حالت چشمت بشارت میگرفتند
اگرچه باغِ پر از لالۀ تو پرپر شد
زمین برای همیشه، شهیدپرور شد
به صحرا بنگرم، صحرا تو بینم
به دریا بنگرم، دریا تو بینم
دلا غافل ز سبحانی، چه حاصل؟
مطیع نفس و شیطانی، چه حاصل؟
خدایا! داد از این دل، داد از این دل
که یکدم مو نگشتُم شاد از این دل
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است