ای لحظه‌به‌لحظه در تماشای همه
دیروزی و امروزی و فردای همه
ای کاش مرا گلایه از بخت نبود
یک لحظه خیالم از خودم تخت نبود
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریب‌وار بمیرم، اگر چنین باشم
چشم همه چشمه‌های جوشان به خداست
باران، اثر نگاه دهقان به خداست
عالمى سوخته از آتش آهِ من و توست
این در سوخته تا حشر گواهِ من و توست
صدای کیست چنین دلپذیر می‌آید؟
کدام چشمه به این گرمسیر می‌آید؟
با هر نفسم به یاد او افتادم
دنیا همه رفت و او نرفت از یادم
