غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب
هر زمانی که شهیدی به وطن می‌آید
گل پرپر شده در خاطر من می‌آید
این جاده که بی‌عبور باقی مانده
راهی‌ست که سمت نور باقی مانده
یک دفتر خون، شهادتین آوردند
از خندق و خیبر و حنین آوردند
ای آن‌که غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
