پس از چندین و چندین سال آمد پیکرش تازه
نگاهش از طراوت خیستر، بال و پرش تازه
گل کرده در ردیف غزلهای ما حسین
شوری غریب داده به این بیتها حسین
بد نیست که از سکوت تنپوش کنی
غوغای زمانه را فراموش کنی
این جاده که بیعبور باقی مانده
راهیست که سمت نور باقی مانده
یک دفتر خون، شهادتین آوردند
از خندق و خیبر و حنین آوردند